Commodore 64C

Najpopularniejszy w Polsce komputer 8-bitowy. Dla wielu pierwszy komputer w domu, główny konkurent ATARI.

Maszyna, która stała się najlepiej sprzedającym się komputerem w historii, wywodzi się z długiej spuścizny klawiatury i elektroniki, zapoczątkowanej przez człowieka, którego niezmienne motto brzmiało: „Musimy budować komputery dla mas, a nie dla klas”. Jacek Trzmiel po zakończeniu wojny wyemigrował do USA, gdzie założył Commodore International, która w roku 1982 rozpoczęła produkcję oryginalnej wersji komputera Commodore 64 “chlebaka”.

Komputer w porównaniu do konkurencyjnego ZX-Spectruma był droższy, ale jednocześnie posiadał dużo większe możliwości graficzne i dźwiękowe. Sprzedaż C64 osiągnęła około 17 milionów sztuk, co czyni go najlepiej sprzedającym się pojedynczym modelem wszechczasów, wpisanym do Księgi Guinnessa. System Basic 2.0 umieszczony w pamięci urządzenia był produkcji Microsoftu.

C64C jest przeprojektowaną wersją oryginalnego Commodore 64 i pod względem graficznym i procesorowym jest taki sam. Pojawił się w 1986 roku i chociaż kompatybilność oprogramowania była wysoka, było wiele problemów z rozszerzaniem urządzeń peryferyjnych ze względu na zmiany w architekturze i konstrukcji obudowy przypominającej wydany przez firmę komputer Commodore 128. Różnice były również widoczne w układzie SID, ponieważ używał on różnych filtrów, przez co niektóre kanały podczas generowania dźwięku były niesłyszalne. Obecni, prawdziwi fani retro preferują zatem dźwięki oryginalnego modelu „chlebaka”.

Na C64 swój początek wzięła potężna demoscena, która również przeszła na następcę C64 – Amigę. Dema (programy prezentacyjne) tworzone z pietyzmem przez pasjonatów sprawiały, że możliwości komputera wydawały się znacznie większe od fabrycznych rozwiązań.

Królował w polskich domach do połowy lat 90, z czasem przegrał walkę o rynek z komputerami klasy IBM PC.

Komputer posiada oryginalne opakowanie, zasilacz i osłonę przeciw kurzową.