ZX Spectrum 48k

ZX Spectrum to 8-bitowy osobisty komputer domowy opracowany przez firmę Sinclair Research. Po raz pierwszy został wydany 23 kwietnia 1982 roku i stał się najlepiej sprzedającym się mikrokomputerem w Wielkiej Brytanii.

Określany podczas prac rozwojowych jako ZX81 Color i ZX82, został wprowadzony na rynek jako ZX Spectrum, aby podkreślić kolorowy wyświetlacz maszyny, w porównaniu z czarno-białym wyświetlaczem swojego poprzednika, ZX81. Spectrum został wydany w ośmiu różnych modelach, począwszy od poziomu podstawowego z 16 KB RAM wydanym w 1982 roku do ZX Spectrum +3 z 128 KB RAM i wbudowanym napędem dyskietek w 1987 roku; łącznie sprzedano ponad 5 milionów sztuk na całym świecie (nie licząc nieoficjalnych klonów).

Spectrum był jednym z pierwszych komputerów domowych w Wielkiej Brytanii skierowanych do odbiorców z głównego nurtu, podobnie jak Commodore 64 w USA czy MO5 we Francji. Wprowadzenie ZX Spectrum doprowadziło do boomu w firmach produkujących oprogramowanie i sprzęt do maszyny, którego efekty są nadal widoczne. Niektórzy uważają go za maszynę, która przyczyniła się do utworzenia brytyjskiego przemysłu IT. Następnie pojawiły się umowy licencyjne i klony, dzięki którym Clive Sinclair otrzymał tytuł szlachecki za usługi dla brytyjskiego przemysłu.

Commodore 64, Dragon 32, Oric-1, Oric Atmos, BBC Micro, a później Amstrad CPC były rywalami Spectrum na rynku brytyjskim we wczesnych latach 80-tych. Maszyna została oficjalnie wycofana z produkcji w 1992 roku.

Oryginalny ZX Spectrum słynie z gumowej klawiatury typu chiclet, niewielkich rozmiarów i charakterystycznego motywu tęczy. Pierwotnie został wydany 23 kwietnia 1982 r. z 16 KB pamięci RAM lub 48 KB. Właściciele modelu 16 KB mogli zakupić wewnętrzną aktualizację 32 KB pamięci RAM. Obie maszyny posiadały 16 KB wbudowanej pamięci ROM.

„Issue 1” ZX Spectrum można odróżnić od późniejszych modeli kolorem klawiszy – jasnoszarym dla wydania 1, niebiesko-szarym dla późniejszych maszyn.

Modele Sinclair posiadały wejście i wyjście audio w postaci gniazd słuchawek i mikrofonu. Do załadowania większości oprogramowania potrzebny był zewnętrzny magnetofon lub ZX Microdrive. Każde gniazdo można podłączyć do słuchawek lub wzmacniacza jako wyjście audio, chociaż nie wyłączyłoby to wewnętrznego głośnika.

źródło: ZX Spectrum – Wikipedia

Nasz egzemplarz pochodzi z 1983 roku od pierwszego właściciela. Jest bardzo zadbany i kompletny. W skład zestawu wchodzą: komputer, pudełko, zasilacz oraz kaseta demonstracyjna.

W czasach jego świetności w czasopismach drukowano schematy konstrukcji własnych kart rozszerzeń, dodatków i folii pod klawiaturę. Jedną z takich domowych konstrukcji stworzył pierwszy właściciel naszego komputera. Kontroler Joysticka w standardzie Kempston wraz z przyciskiem RESET.

Załadowanie programu jest bardzo proste. Wystarczy wpisać polecenie LOAD „” i wcisnąć ENTER. Następnie wcisnąć PLAY w magnetofonie ustawionym wg licznika na wybrany program. Po „wgraniu” programu zatrzymujemy odtwarzanie taśmy.

Z legendarnym „gumiakiem” wiąże się kilka ciekawych historii, m.in. akcja „Telewizja Solidarność” oraz stworzenie efektów specjalnych do filmu Seksmisja.