Terminal IBM 3178 C i pierwsze obudowy z plastiku

IBM 3178 C był jednym z pierwszych na świecie terminali koncentrycznych w obudowie z tworzywa sztucznego.

Wraz z premierą pierwszego PC-ta dla ludu, IBM wprowadził nowy design w swoich produktach korporacyjnych. Terminale od lat 70 gościły na korporacyjnych biurkach, głównie znane z amerykańskiego rynku.

Zasada działania terminala była głównie oparta o sprzęt, mniej o oprogramowanie. Terminal był komputerem bez oprogramowania, który czerpał dane z Mainframe’u, do którego był podłączony. Mainframe’y były kolosami pokroju polskiej Odry, które zarządzały bazami danych lub komputerami PC, jak jedna z wersji PC XT. Komunikacja odbywała się za pomocą protokołu SNA. Podobnie zachowują się klienckie systemy serwerowe pracujące domenach, gdzie serwer posiada dane a podłączony i zalogowany do niego komputer pozwala na wykonywanie operacji. Będąc odłączonym od serwera, komputer staje się praktycznie bezużyteczny.

Pierwsze terminale były obudowane metalem i wyposażone w drukarki zamiast monitora. Dopiero z czasem pojawiły się na rynku terminale wyświetlające “video display terminal VDT”.

Model 3178 był tańszą wersją produkowanej od 1971 roku serii terminali 3270.