Pawian masajski

Pawian masajski (Papio cynocephalus) jest obecnie jedną z najliczniej spotykanych dużych małp afrykańskich. Wyróżnia się długimi kończynami, smukłą sylwetką i dość dużymi rozmiarami ciała. Samce są znacznie większe od samic. Gęsta sierść tej małpy jest koloru brązowozielonkawego. Ciemno ubarwioną ma tylko nagą twarz i końce nóg.

Występuje na rozległych obszarach środkowej i południowej Afryki. Dostosował się do rożnych środowisk -- przebywa w zwartych lasach deszczowych, na sawannie, obrzeżach leśnych i w pobliżu plantacji roślin uprawnych.

Żyje w dużych stadach składających się nawet z kilkudziesięciu osobników. Zajmowanego terytorium broni przed innymi pawianami, natomiast nie reaguje na sąsiedztwo przedstawicieli pozostałych gatunków zwierząt. W czasie żerowania lub zagrożenia stado przyjmuje charakterystyczny układ: na czołowej linii przebywają młode samce, za nimi młode samice i matki z dziećmi, a dalej dorosłe samce, które zajmują najwyższą pozycję w hierarchii stada. W razie ataku lamparta, serwala czy likaona pawiany stawiają aktywny opór i najczęściej przepędzają napastnika.

Pokarmem pawiana są różne owoce, orzechy, cebule, korzonki, liście, łodygi i kora, owady, drobne gady, ptaki i ich jaja, a często także małe ssaki kopytne (młode gazele i antylopy) i inne małpy (np. gerezy), na które zbiorowo polują.

Samica po około 24-tygodniowej ciąży rodzi jedno, czarno owłosione młode, które przez kilka tygodni nosi pod brzuchem. W wieku 2-3 miesięcy młode uzyskuje barwę osobników dorosłych i wówczas przenosi się na grzbiet matki. Już w wieku 4 miesięcy opuszcza często matkę i bawi się ze starszym rodzeństwem lub rówieśnikami. W tym wieku często "dosiada" grzbietu dorosłych samców, które z dużą wyrozumiałością bawią się z nim. Po roku żywi się tym samym pokarmem co osobniki dorosłe. Dojrzewa w wieku 4-5 lat.

Długość ciała 60-110 cm, ciężar 12-50 kg, długość życia do 20 lat.