Jeleń milu

Jeleń milu (Elaphurus davidianus) należy do zwierząt doszczętnie wytępionych w swoim naturalnym środowisku. Występował niegdyś na bagnisto-równinnych obszarach północnych Chin. W drugiej połowie XIX w. francuski misjonarz Armand David dowiedział się o istnieniu tego zwierzęcia w cesarskim parku NanHaitsu. On tez był pierwszym Europejczykiem, który zobaczył ten nieznany gdzie indziej gatunek jelenia. Pierwszą parą żywych milu zdobyli Francuzi, nie przeżyły one jednak transportu. Następne zwierzęta dotarły szczęśliwie do Europy. Jedna para dostała się do Anglii i zaopiekował się nią książę Bedford, który podjął w parku Woburn Abbey ich hodowlą. Tymczasem w Chinach do 1900 r. zagładzie uległy wszystkie milu.

Przez wiele lat starano się powiększyć w europejskich hodowlach pogłowie jelenia, który ongiś zainteresował ojca Davida. W latach 70. naszego wieku żyło w Europie 550 szt. tych zwierząt, z czego 292 w Woburn Abbey. Wtedy właśnie milu znowu powrócił do Chin, na razie do pekińskiego ZOO. Gatunek przetrwał w ogrodach zoologicznych żyje obecnie około 1000 milu, a kilkanaście sztuk tego cennego jelenia jest w polskich kolekcjach.