Gibbon białoręki

Gibbon białoręki (Hylobates lar), nazywany również larem, to najmniejszy przedstawiciel małp człekokształtnych. Zamieszkuje tropikalną dżunglę w Indiach, Tajlandii, na Półwyspie Malajskim i Sumatrze. Jest bezogoniastą małpą o długim, gęstym futrze barwy od czarnej do beżowej i srebrzystej. Ma jasne dłonie i stopy oraz jasną obwódkę wokół twarzy.

Gibbon potocznie zwany jest "leśnym akrobatą" -- może skakać na odległość do 15 m. Porusza się też w pozycji wyprostowanej, unosząc wysoko długie ręce w celu utrzymania równowagi. W pozycji takiej potrafi przebiec znaczne odległości zarówno po ziemi, jak i na dużej wysokości -- po poziomych konarach drzew.

Wiedzie dzienny, nadrzewny tryb życia. Nie umie pływać i wyraźnie unika wody. Śpi w konarach skulony, z dłońmi złożonymi na kolanach i twarzą schowaną między kolanami a piersią. Nie buduje gniazd. Najchętniej przebywa na drzewach, ale żeruje w krzewach i gąszczach znacznie niżej. Na ziemię schodzi również w poszukiwaniu wody. W diecie gibbona 80% stanowią owoce, 20% liście, pączki i kwiaty. Czasem zjada owady, ptasie jaja i pisklęta.

Gibbony żyją w małych grupach rodzinnych składających się z samca, samicy oraz 2-4 dzieci. Dorastające dzieci odchodzą z rodziny i zakładają własną. Grupy rodzinne przebywają na określonym terytorium (około 10-75 ha), którego bronią przed innymi grupami. Wczesnym rankiem słyszy się przenikliwy śpiew gibbonów -- to para dorosłych osobników oznajmia sąsiadom o swoim panowaniu na zajętym terytorium.

Po około 30 tygodniowej ciąży samica rodzi jedno, stosunkowo małe, skąpo owłosione młode. Młode chroni się w ciepłym gniazdku utworzonym przez matkę pomiędzy jej podkurczonymi nogami i brzuchem. Bardzo mocno trzyma się sierści matki, nie krępując jej ruchów. Tu pozostaje przez 2-3 miesiące, choć samica opiekuje się nim jeszcze przez dwa lata. Rośnie wolno, dopiero w wieku 8-10 lat osiąga dojrzałość płciową. Nieznany jest wiek, jaki osiągają gibbony w warunkach naturalnych. Długość życia w niewoli wynosi 30 lat.