Chomik syryjski

Chomik syryjski (Mesocricetus auratus), zwany też chomikiem złocistym, odkryty został na terenie Syrii w 1839 roku. Obecnie spotyka się w hodowli najczęściej chomiki syryjskie w dwóch odmianach barwnych: białe z czerwonymi oczami oraz białe z czarnymi oczami. Niektóre białe chomiki mają też czarne uszy. Są również chomiki złociste, czarne i szare.

W hodowlach rozmnażają się bardzo dobrze cały rok, a ciąża trwa tylko 16 dni. Samica rodzi 3-5 młodych.

Jeżeli chcemy trzymać chomika w domu musimy pamiętać, że od pierwszego momentu musi mieć swoje własne, wygodne "mieszkanie". Jest gryzoniem i konieczność stałego ścierania mocnych siekaczy może być powodem wielu zniszczeń w naszym domu.

Jest zwierzęciem aktywnym, wykazującym wiele przedsiębiorczości i sprytu. Lubi się wspinać, nieraz bardzo wysoko, i przeciskać pomiędzy przeróżnymi przedmiotami.

Klatka zwierzęcia nie może być ustawiona blisko kaloryfera, ponieważ chomik jest wrażliwy na przegrzewanie. Najlepiej jest kupić gotową metalową klatkę (o wymiarach minimum 45 cm x 30 cmx 30 cm). Dno klatki ze szkła lub blachy powinno być wysłane torfem, który dobrze chłonie wilgoć oraz zapach i jest bakteriobójczy. Zamiast torfu używa się też trocin. Chomikowi nie wolno podawać szmatek, wełny, nici, czy waty, ponieważ łatwo się w nie zaplątuje.

Do pomieszczenia chomika możemy włożyć krótko pocięte gałązki wierzby lub drzew owocowych. Chomik będzie ścierał stale rosnące ząbki. Dieta chomika powinna zawierać dużo pożywienia suchego, mieszankę różnych kasz i czerstwe, dobrze wysuszone pieczywo. Chętnie uzupełniają swoją dietę marchewką, pietruszką -- nawet z częścią zieloną, selerami, burakami, niewielką ilością sałaty, mniszka lekarskiego, trochę zieloną trawą i sianem. Owoce, takie jak jabłka z pestkami są całorocznym pożywieniem chomika. Chomiki robią zapasy żywności, które łatwo gniją i pleśnieją, a więc musimy codziennie te zapasy usunąć.

Chomik syryjski jest samotnikiem, a często zmuszony do mieszkania na małej powierzchni z drugim, toczy zacięte walki, nawet kończące się śmiercią słabszego osobnika.

Żyje około 2 lat.