Złota rybka

Chińczycy już ponad 1 000 lat temu zajęli się krzyżowaniem zwykłego karasia srebrzystego i wyhodowali rybkę o intensywnej złocistoczerwonej barwie. W 1502 roku złote rybki (Carassius auratus) sprowadzano do Japonii, a w XVIII wieku Portugalczycy przywieźli je do Europy.

W ciągu kilku stuleci powstało wiele odmian złotej rybki. Chińczycy uzyskali ich około 920 -- o licznych formach różniących się ubarwieniem, kształtem ciała, długością i budową płetw, a także kształtem łusek. Wyhodowali nawet okazy z hieroglifami na ciele.

Złote rybki to typowe ryby słodkowodne. Wymagają dość dużych zbiorników nawet do 180 l wody o temperaturze 5-25^oC. 1 m³ wody wystarcza tylko dla 3 dojrzałych osobników o długości ciała ok. 10 cm. Można je trzymać w akwarium o minimalnych wymiarach: długość 900 cm, wysokość 40 cm i szerokość 30 cm. W okresie tarła należy temperaturę stopniowo podnosić do 20-22^oC i akwarium naświetlić dostarczając również więcej tlenu. Dno akwarium powinno by wysypane grubą warstwą drobnoziarnistego piasku. Roślinność złote rybki zjadają, a więc trzeba ją często wymieniać. Należy je karmić rano i po południu takimi porcjami, żeby były zjedzone w ciągu 15-20 minut.

Złote rybki żywią się larwami, owadami, robakami i szczątkami roślin. Pokarmu szukają w dnie przebudowując podłoże. Mają szybką przemianę materii, dlatego woda, w której pezbywają, prędko ulega zabrudzeniu. Jej wymiana powinna następować powoli, a temperatura świeżej nie może różnić się od poprzedniej. Filtry w akwarium muszą być odpowiednio wydajne.

Złote rybki łatwo się oswajają, mają dobrą pamięć i nawet mieszkając w stawie uczą się przypływać na dźwięk dzwonka. Są ruchliwe i wesołe. Czują się o wiele lepiej, jeżeli hodowane są w naturalnych zbiornikach odpowiednio zabezpieczonych przed drapieżnikami.